Double Cream live video DeWolff & Dawn Brothers - interview Pablo van de Poel in Musicmaker

Zielsverwanten maken old school soul-album

Muzieknieuws 14-10-2022 05:10

Musicmaker mocht een live video van de opnames van dit project in première laten gaan op onze Facebookpagina. Bekijk de video helemaal onderaan dit artikel. 

Dit is een extra web-item naar aanleiding van een artikel in Musicmaker 491, nov-dec 2022. Je kunt deze editie bestellen in onze webshop Muziekmagazines.nl. We sturen Musicmaker op zonder verzendkosten.  

De kern van het Double Cream-project is tweeledig. De ene helft bestaat uit Pablo van de Poel, zanger, gitarist en producer van de psychedelische bluesrockband DeWolff, opererend vanuit zijn eigen Utrechtse Electrosaurus Southern Sound Studio. Daarnaast is er Bas van Holt, zanger en gitarist van Dawn Brothers, de Rotterdamse band die roots-muziek en soul vermengen, zoals bijvoorbeeld The Band dat vroeger ook deed. ‘In onze eigen bands hebben we altijd geprobeerd een brug te slaan tussen “toen” en “nu”’, zegt Pablo. ‘Maar deze keer wilden we gewoon een tijdmachine bouwen die je terugvoert naar de jaren zestig, met dezelfde uitrusting, opnametechnieken en muzikale manier van denken.’

Game
‘Het was zo ontzettend leuk om deze plaat te maken’, vervolgt Pablo. ‘We hadden de plaat dan ook eigenlijk af voordat we het doorhadden. Het originele plan was om deze plaat in ongeveer tien sessies te maken. Een sessie bestond uit één dag schrijven aan nummers door Bas en mij, die we de volgende dag live in de studio zouden gaan opnemen met de overige leden van beide bands. Maar het is uiteindelijk bij vijf sessies gebleven, omdat ze allemaal behoorlijk productief waren.'

'In de eerste sessie schreven we vier nummers! Daarna werden we een beetje overmoedig, zo van: het komt vanzelf wel. In de tweede sessie waren het er drie en tijdens de volgende schreven we maar twee nummers, waarvan er een ook niet eens de plaat heeft gehaald. Toen dachten we: hmm… we need to step up our game. In de vierde sessie schreven we drie nummers en in de laatste weer vier. De nummers zijn echt geschreven op Bas z’n stem. Als een nummer iets te hoog of te laag bleek, hebben we de toonsoort ter plekke aangepast. We hebben echt zijn beste vocal performances ooit weten vast te leggen, als je het mij vraagt.’

Stax
‘Ik had al langer het plan om samen met Luka [van de Poel, broer en drummer van DeWolff, red.] ooit een ouderwets soul-album te maken, en die dan ook echt helemaal te laten klinken als een oude Stax-plaat. We zijn beiden erg fan van de platen die op dat label uitkwamen en hun sound, die wat minder gepolijst was dan bijvoorbeeld die van Motown. Ik heb de eerste twee albums van Dawn Brothers opgenomen en op de tweede staat een nummer getiteld Too Many Colors In The Sun. Daarop deed Bas z’n stem me heel erg aan die van Sam Cooke denken. Toen bedacht ik dat het heel cool zou zijn om die soul-plaat met hem te maken en begin 2021 was er opeens heel veel tijd om het te gaan doen. Toen heb ik met Bas een dag afgesproken, dronken we samen een krat bier leeg en aan het einde hadden we dus vier liedjes geschreven.’

Midnight Sound
‘Bij elke sessie was het zo dat het eerste nummer het moeilijkst was om te schrijven. Een van de twee had dan een stukje tekst of een melodie waaraan we gingen werken, maar het verliep stroef. We begonnen rond een uurtje of twaalf ’s middags en pas tegen een uurtje of vier kwam het in een stroomversnelling waardoor we het nummer af konden maken. Daardoor zaten we ineens in een flow en besloten we om nog een nummer te schrijven. Dat was dan altijd relatief een veel simpeler nummer, met maar drie of vier akkoorden, dat - bij wijze van spreken - zichzelf schreef. Daarna werden we, waarschijnlijk mede door de alcohol, overmoedig en gingen we door totdat we erbij neervielen. Het vierde nummer van de eerste sessie was bijvoorbeeld dan ook echt heel basic. De demo daarvan is eigenlijk niet meer dan een groove op één akkoord. We dachten: als we dit met z’n allen spelen, wordt het waarschijnlijk wel cool.’

‘De tweede dag van iedere sessie gingen we dus de songs die we de dag ervoor hadden geschreven, opnemen in onze studio. Het eerste nummer tijdens de eerste opnamesessie ging ook stroef, maar dat kwam voornamelijk omdat we nog heel erg bezig waren met het vinden van de juiste sound. Toen de eerste track er eenmaal op stond, bedachten we: hier moeten ook nog blazers bij! Toen hebben we Isaac McCluskey gebeld, onder meer van Broken Brass, met de vraag: “Kun jij vanmíddag nog twee andere blazers regelen en langskomen?” Dat lukte en toen stonden we dus met z’n negenen in de studio te vlammen. Die vibe was zó goed. Rond een uur of elf ’s avonds hadden we er drie nummers op staan. Daarna was iedereen eigenlijk nog te moe en te lam om te spelen, maar ik pushte iedereen om er toch nog ééntje op te nemen. En dat werd de jazzy ballad (Something In My) Pocket, die er tussen één en twee uur ’s nachts op stond. Je hoort daarin echt die midnight sound.’

‘Die dag was een van de leukste muzikale ervaringen die ik ooit heb gehad. Waar je met een band nog weleens lang kan bakkeleien over arrangementen, sound en structuren, ging dit allemaal zo makkelijk en snel. De gitaarpartijen waren voor mij ook erg makkelijk, terwijl het muzikaal toch al compleet klonk omdat we met negen man stonden te spelen. Ik hoefde niet te zingen en alleen maar bezig te zijn met grooven. Het was alsof ik mee zat te spelen met een lekkere plaat. Dat ene nummer met de groove op één akkoord, I’m Gone, bloeide met z’n allen in de studio daadwerkelijk op tot zoiets vets! Dat is denk ik mijn favoriete nummer van de plaat geworden.’

We mochten de live video van I'm Gone in première laten gaan op onze Facebookpagina. En een dag later hetzelfde voor Let Me Tell You (About My Baby)