Cory Henry
Van wonderkind naar funkapostel
Muzieknieuws 03-10-2016 16:26
Toetsenist Cory Henry is nog maar 29, maar al jarenlang een vaste waarde in Snarky Puppy. Op 27 oktober speelt hij met zijn eigen band Funk Apostles in Amsterdam, de 28e in Rotterdam en 5 november in Eindhoven. In Musicmaker 439, oktober 2016, interviewen we Cory en hieronder vind je een voorproefje. Cory vertelt onder andere over hoe belangrijk communicatie met het publiek is.
Zou je jezelf een gospelorganist noemen?
‘Gospel is mijn basis en zal altijd in mijn spel doorschemeren, maar misschien wel minder dan veel mensen denken. Uiteindelijk is mijn spel gebaseerd op de blues. De blues is de connectie tussen de kerk en popmuziek. Maar ik denk weinig na over muziekstijlen. Ik speel vanuit mijn hart en vanuit mijn gevoel. Mijn muziek komt eruit zoals het eruit komt. Daar zit veel gospel in, maar ook jazz, soul en alle muziek die ik hoor en in me opzuig. Veel muzikanten kiezen bewust voor een bepaalde stijl. Zo zie ik jonge muzikanten die de “klassieke” jazz omarmen omdat ze die typische muziekstijl levend willen houden. Dat vind ik heel cool, maar ik zit zo niet in elkaar.’
Veel mensen associëren jouw muziek ook met gospel vanwege het directe contact dat je altijd zoekt met het publiek.
‘Muziek is een taal en ik wil een gesprek met het publiek. Ik heb iets te melden als ik op het podium sta en wil graag horen wat het antwoord van de zaal is. De energie die ik vanuit de zaal krijg, maakt het voor mij de moeite waard om elke avond op te treden. Door het publiek wordt elke avond bijzonder en spannend. Als ik de energie van het publiek voel, kan ik niet meer stoppen met spelen. Dan wil ik de hele avond door!’ 
Je hebt de laatste tijd veel in Nederland opgetreden. Niet bepaald het meest uitbundige publiek als je een New Yorkse gospelkerk gewend bent.
‘Ja, soms hoor ik collega’s zeggen: “The Dutch don’t sing.” Maar tijdens mijn laatste optreden in het Bimhuis was het publiek één groot koor. Iedereen zong mee en het was prachtig. Jullie kunnen wél zingen! Natuurlijk is de culturele achtergrond van het publiek hier heel anders dan in de VS, maar waar je ook vandaan komt of waar je ook in gelooft, elk mens wil graag een gezamenlijke ervaring hebben, ergens onderdeel van zijn. Dat is een universele behoefte, en muziek heeft de kracht dat op te wekken. Trouwens, ik kan ook een goede avond hebben als het publiek enkel doodstil luistert. Zolang ik maar voel dat de aandacht er is.’
Je neemt je eigen albums op en produceert in de studio. Is het niet lastig om in je eentje in de studio te werken, als je de communicatie met je publiek zo belangrijk vindt?
‘Dat vult elkaar juist mooi aan. In de studio ontwikkel ik mijn visie op muziek en componeer ik. Ik heb dan echt geen publiek nodig om te beoordelen of mijn muziek wel of niet goed is. Het is heerlijk om in mijn eentje mijn muziek in te kleuren alsof het een schilderij is. Ik kan eindeloos bezig zijn met een orgel- of strijkerspartij bij te schaven. Het geeft een enorme kick als mijn muziek dan uiteindelijk precies zo klinkt als ik in mijn hoofd had.’
Deze documentaire geeft een mooie indruk van de muzikale loopbaan van Cory Henry:
Het volledige artikel over Cory Henry lezen en heel veel andere interessante artikelen voor muzikanten doorspitten? Bestel Musicmaker #439, oktober 2016 (zonder verzendkosten én zonder verplichtingen) hier! Dat kan tot 27 oktober.
